De Duitsers komen! Fair Wear Friday 7

zondag 22 februari 2015

In tegenstelling tot 75 jaar geleden is het "Feest" als deze zin weerklinkt. Want als de Duitsers komen, dan kunnen zij Duitse pakjes meebrengen, pakjes met kleding van Duitse shops die in Duitsland (bijna) gratis verstuurd worden. Waarom worden wij dan zo wild van Duitse spullen? Awel: die Duitsers zijn niet alleen plezante maar ook eerlijke jongens tegenwoordig, ze hebben schone kleren - schoon in de zin van: "ja, dat doe ik meteen aan", maar ook schoon van "eerlijk". Daarbovenop zijn die kleren vaak ook nog eens van rits eco-labels voorzien. Want, dat moet je ze aangeven: als de Duitsers iets doen, dan doen ze het grondig!

Ga je mee op een tochtje langs mijn Duitse favoriete webshops?

Helmbrechts:
Bleed
Bij Bleed vindt Zoon wel eens zijn gading. Maar ook Lief, de meisjes en ik zien wel wat in die Bleed-collectie. Een sportief merk voor surfers, skaters en ander "jong" volk. De kleding wordt in Europa en Azië eerlijk geproduceerd uit Bio-Katoen, Hennep, Tencel en gerecycleerde polyester.

Köln:
Armed Angels
heeft zijn roots in mijn Keulse lievelingswijk "das Belgische Viertel". In 8 jaar tijd zijn deze engeltjes uitgegroeid tot een flink leger dat ook België steeds verder inpalmt. Hier vind je veel coole basics 100 procent Fairtrade en 100 procent eco. Ook verkrijgbaar bij : Today is a good day - in Antwerpen en Gent - Super Green Me in Brussel - Supergoods Mechelen.

T-shirt: Bleed
Düsseldorf:
Wunderwerk
Vrouwelijk, modieus, eenvoudig en eerlijk. Ik heb al lang een boon voor Wunderwerk, nu de meisjes ouder worden kan ik hen stilaan voor dit merk ook overtuigen. Oorspronkelijk afkomstig uit Düsseldorf, ondertussen ook bij ons steeds vaker verkrijgbaar.

Hamburg / Berlin
Hafendieb
Voor de zeebonken slechts 1 adres: Hafendieb. Hier vindt je T-shirts met 3-masters, hoodies met bootjes in een fles, warme mutsen en stoere petten.

uitwaaien aan de Ostsee

Veel eco en fairtrade basics hierboven dus, maar zij die mij ondertussen kennen, weten dat het voor mij ook wat frivoler mag: een vleugje Heidi-in-Tirol, vrolijke kleurtjes of een retroprintje ik ben daar niet vies van. Zo hou ik van Bonnie & Buttermilk, echte retrodesign uit Berlijn, ooit klein begonnen maar ondertussen ook al flink uit de kluiten gewassen. Toch maken ze er een punt van om alles fair in Berlijn te produceren. Een gat in de lucht sprong ik ook toen onlangs mijn absolute Duitse topper "Blutsgeschwister" zich aansloot bij de Fair Wear Foundation en daar meteen een goed rapport kreeg.
Verder heb ik ook een boon voor "Mein Herzblut", een combinatie van traditionele klederdracht en streetstyle. Helemaal mijn ding, zo'n Dirndl trek ik meteen aan om naar het volgende Oktoberfest te gaan!

fleece sweater: Blutsgeschwister

Bonnie and Buttermilk Berlin
Blutsgeschwister Stuttgart
Mein Herzblut Straubing in Niederbayern


appelschoenen: Mein Herzblut

Laat die Duitsers dus maar komen! Als je nu niet het geluk hebt om zoals ik over Duitse vrienden en kennissen te beschikken die af en toe eens met een pakje langs komen: treur niet, maar rep je op 1 maart naar het Miat in Gent voor het eerste Fair Fashion Festival. Daar vind je het Belgische Fair Fashion Wereldje voor het eerst verzameld.


Op zoek naar meer Fair Wear Tips? Kijk dan zeker eens op het Pinterestbord van LeenKelly en mij.




De laatste,

woensdag 18 februari 2015


voorlopig dan toch. Dochters stapeltje truien is bij deze aangevuld. U was gewaarschuwd dat ik u zou bestoken met Lane Raglan-truien. Een patroontje dat zijn geld meer dan waard is. De meeste patronen in mijn kast gebruik ik 1 keertje, soms 2 keer, dus dit exemplaar hoort nu bij de absolute toppers!


Als u nog meer Lane Raglan inspiratie zoekt, surf dan zeker eens naar Karla, wiens dochters hun hart ook aan dit patroon verloren hebben.


Het blijft trouwens een hele uitdaging om patroontjes te vinden waar mijn puberdochters als een blok voor vallen. Als u tips voor me heeft : shoot!


Stof: Pauli - Leuven

Afge(r)(h)aakt

woensdag 4 februari 2015


Aré, eindelijk is hij dan klaar, de bedsprei waar ik zo'n jaar of twee geleden aan begon. Het deken waar heel wat restbolletjes wol inkropen, die ik bijeensprokkelde op rommelmarktjes en af en toe ook zo maar cadeau kreeg. 


Het deken dat al meer dan een jaar in gebruik is, omdat mijn tieners in de zetel gewoon onder het halfafgehaakte ding kropen. Het deken ook waarvan iedereen vond dat ik er écht geen rand rond moest haken: zo kon ik eindeloos verderhaken en zou het zo groot worden als de living, of het huis, of het dorp, of België.....


Ik haakte toch maar die rand, het is nu groot genoeg voor ons tweepersoonsbed, dat volstaat vind ik. Kwestie van ook nog eens aan een ander haakprojectje te kunnen beginnen.